روزمان از شاممان شبدیزتر هر زمان
پاییزمان پاییزتر عصر دلتنگی به لب آورده جان کاسه های صبرمان لبریزتر بی پناهیمان
عیان تر می شود خنجر نامردمی ها تیزتر مزرع تزویرمان شاداب و سبز کشتزار خدعه
حاصلخیزتر
تصور کن اگر قرار بود هر کس به اندازه ی
دانش خود حرف بزند چه سکوتی بر دنیا حاکم میشد ... ..... ناپلئون
کسی که دوبار از روی یک سنگ بلغزد،
شایسته است که هر دو پایش بشکند
هیچوقت نمی‌توانید با مشت گره‌کرده دست کسی
را به گرمی بفشارید. (گاندی)
انسان برای پیروزی آفریده شده است، او را
میتوان نابود کرد ولی نمیتوان شکست داد. («ماهیگیر ودریا» ارنست همینگوی
مردان شجاع فرصت می آفرینند ترسوها و
ضعفا منتظر فرصت می نشینند . گوته
بیشتر آدم ها زمانی نا امید میشن که چیزی
به موفقیتشون نمونده
نه من هرگز نمی نالم. قرن ها نالیدن بس
است. می خواهم فریاد کنم. اگر نتوانستم ، سکوت می کنم. خاموش مردن بهتر از نالیدن
است. دکتر علی شریعتی
چقدر ادم ها عجیبن درختها رو قطع میکنن
ازش کاغذ میسازن بعد روش مینویسن درختها رو قطع نکنید
در این عمر گُریزنده که گویی جز خیالی
نیست تو آن جاودان را در جهان خود پدید آور که هر چیزی فراموش است و آن دم را
زوالی نیست در آن آنی که از خود بگذری از تنگ خودخواهی برآیی بر فراخ روشن فردای
انسانی در آن آنی که د
درشکفتن جشن نوروز براتون در همه ی سال
سر سبزی جاودان وشادی ،اندیشه ای پویا و ازادی و برخورداری از همه نعمتهای خدادادی
ارزومندم
آنگاه که غرور کسی را له می کنی، آنگاه
که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی، آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی،
آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ، آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد
شدن غرورش را نشنوی، آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری ، می
خواهم بدانم،دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی تا برای خوشبختی خودت دعا
کنی؟. بسوی کدام قبله نماز می گزاری
